Wanneer de weg van herstel lang lijkt, kan je soms de moed opgeven om de strijd tegen een eetstoornis aan te gaan. Op zo’n moeilijke momenten kan het helpen als er zo’n lichtpuntje is dat jou toch de kracht geeft om te zeggen ‘Eetstoornis, mij krijg je niet klein!’ In deze blog geef ik voorbeelden van enkele lichtpuntjes die mij op piekermomenten opnieuw aanmoedigden om niet op te geven.
1.Muziek
Misschien een beetje cliché, maar een liedje kan ervoor zorgen dat een donkere dag opnieuw hoopvol wordt. Wat betreft de stemming in het liedje, kan je best op het moment zelf kijken wat jou het meest helpt. Heb jij nood aan een rustig, akoestisch liedje dan kan dat even behulpzaam zijn als een energieke, oppeppende fighter-song. Soms helpt het me ook wanneer ik liedjes uit mijn jeugd terug hoor. Zij doen me bv. terug denken aan mooie momenten in het verleden en helpen me zo om terug te denken aan doelen die ik nog wil bereiken in mijn leven.
2. Een wandeling
Buitenkomen. Het is niet altijd vanzelfsprekend als je een eetstoornis hebt. Een frisse neus halen op een dag, kan echter een groot verschil maken. Sommige dagen wilde ik bv. de hele dag in huis doorbrengen en leek het me van binnen gezien, erg onaangenaam buiten. Wanneer ik me dan had klaar gemaakt om naar buiten te gaan, merkte ik dat het helemaal niet zo koud/donker was als ik me had voorgesteld. Even verse zuurstof door je longen voelen, ik vond het heerlijk! Het geeft je onmiddellijk een energieboost! Ik raad daarom aan om toch te proberen iedere dag eventjes buiten te gaan, al is het maar vijf minuten.
Het kan ook helpen om piekergedachten een halt toe te roepen. Een korte wandeling hielp mezelf bv. erg goed om een aantal zaken op een rijtje te zetten. Of om voor jezelf te bepalen waar jij op een bepaald moment nood aan hebt. Soms hielp het me ook om te beseffen hoe ik me eigenlijk voelde. Op sommige dagen leek er een wervelstorm van emoties in me te razen. Net dan vond ik het leuk als ik eindelijk erachter kon komen, wat er nu allemaal in me aanwezig was. Of om de onderliggende oorzaak van bepaalde gevoelens te achterhalen. Bv. ik was bang, maar waar kwam die angst vandaan ? Was het rechtvaardig ? En hoe realistisch was mijn angst? Zo’n denken zijn ideaal om voor jezelf na te gaan tijdens een wandelingetje…
3. Creatieve bezigheden
Soms wilde ik gewoon even mijn gedachten op automatische piloot zetten en niet hoeven na te denken. In dat geval hielp het me om met iets creatiefs bezig te zijn. Iets waarbij je jezelf niet tot in het uiterste moest concentreren. Enkele voorbeelden zijn kleuren, breien, haken, schilderen,… Sommige voorbeelden die ik aanhaal, lijken misschien kinderachtig maar als het jou helpt, dan maakt dit niet uit! Tijdens mijn herstelperiode heb ik boeken vol met mandala’s gekleurd en vaak dacht ik ‘ wat stom’, maar uiteindelijk heeft het me wel rust gegeven en net de kracht die ik nodig had op moeilijke momenten.
4. Brieven van familie of vrienden
Wanneer je herstelt van een eetstoornis, kun je je vaak eenzaam voelen. Om die gevoelens weg te werken, hielp het me om kaarten van vrienden of familie te bekijken. Je kan ook zorgen dat je zelf gezelschap op zoekt. Bel bv. eens met een oude vriendin of breng nog eens een bezoekje naar een familielid dat je al een tijdje niet hebt gezien. Neem soms zelf initiatief om je sociale contacten te onderhouden. Je bent weliswaar ziek, maar dat betekent niet dat je jezelf moet isoleren van de rest van de wereld. Wees trots op je persoon! Iedereen heeft goede kanten en er zullen altijd mensen zijn die die van jou waarderen. Hou dit altijd in je achterhoofd!
5. Inspirational quotes
Tijden mijn herstel, had ik ook een klein boekje gemaakt met quotes die me inspireerden en kracht gaven. Wanneer ik het moeilijk had, bladerde ik er snel door. Het was soms net voldoende om toch maar de taart te kiezen en de eetstoornis niet te laten winnen! Zowel met het opstellen van het boekje, als met het terug lezen kan je de tijd doden. Op internet zijn tal van voorbeelden te vinden om er iets moois van te maken!
6. Motivatieboek
De laatste en misschien meest behulpzame tip is een motivatieboek. Ongeacht of je ernstig ondergewicht hebt of niet, een eetstoornis is een verschrikkelijke ziekte. De keuze om je eetstoornis niet te laten winnen, is moeilijk en je leven is een aaneenschakeling van kleine gevechten. Om telkens de juiste keuze te maken, is het daarom belangrijk om je motivatie voor ogen te houden. Op korte of lange termijn, probeer voor jezelf te ontdekken wat in jouw leven waardevol is. Waarom mag die eetstoornis niet winnen?
Sommige doelen lijken erg onrealistisch lijken… Of misschien zijn ze pas in de verte bereikbaar… Visualiseer ze en dan lijken ze al veel dichterbij ! Zo wilde ik bv. nog graag reizen wanneer ik eenmaal hersteld was. Het was een jeugddroom van me om ooit nog eens naar Disneyland Parijs te gaan. Ik had het plannetje van het park opgezocht en foto’s gezocht van Disneyland. Deze had ik dan in mijn motivatieboek geplakt. Telkens wanneer ik ze terug zag, klom mijn vechtlust weer de hoogte in! Probeer het ook met jouw doelen en vergeet zeker niet op die harde momenten om er naar terug te kijken 😉
Hopelijk vond je deze blog een beetje behulpzaam. Heb jezelf nog ideeën, aarzel dan zeker niet om ze hieronder als reactie te schrijven!
