Doel #1: We roepen alle eerstelijnshulpverleners (zoals pediaters, huisartsen, tandartsen, spoeddiensten en CLB-medewerkers) op om zich bij te scholen over de identificatie, diagnostiek en verwijzing naar gepaste diensten bij eetstoornissen.
Doel #2: We vragen om toegankelijke en betaalbare evidence-based behandelingen, met bijzondere aandacht voor vroegdetectie en interventie.
Doel #3: We vragen dat lessen, opleidingen en vormingen over eetstoornissen gebaseerd zijn op informatie die accuraat is, gebaseerd op onderzoek, gemakkelijk toegankelijk en bedoeld om stigmatisering bij eetstoornissen te stoppen.
Doel #4: We roepen op om de verplichte wegingen en BMI screenings op scholen stop te zetten en in de plaats daarvan evidence-based programma's te ontwikkelen die de gezondheid helpen te bevorderen.
Doel #5: We roepen op tot verhoogde aandacht voor de diversiteit bij eetstoornissen. Eetstoornissen beïnvloeden immers een groot deel van de wereldbevolking, met inbegrip van mensen van alle leeftijden, vormen, gewichten, geslachten, seksuele oriëntaties, ethniciteiten, nationaliteiten en status op papier (o.a. verblijfsvergunning).
Doel #6: We vragen dat behandelprogramma's waar de context en de familie betrokken worden voor iedereen beschikbaar zijn.
Doel #7: We vragen dat op scholen en in universiteiten interventies aangeboden worden die gebaseerd zijn op onderzoek. In deze interventies wordt informatie over eetstoornissen gegeven, zodat leeftijdsgenoten en personeelsleden kunnen leren hoe ze personen met een eetstoornis en hun families het best kunnen ondersteunen tijdens behandeling.
Doel #8: We roepen overheidsinstanties op om eetstoorniscentra op te nemen als onderdeel van het gezondheidssysteem, van informatiecampagnes en als toezichthoudende instanties.
Doel #9: We roepen de Wereld Gezondheidsraad (WHA) en de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) op om 2 juni formeel te erkennen als de Wereld Eetstoornis Actiedag.